Εν όψει του εορτασμού της εθνικής μας επετείου, του ιστορικού όχι της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ασχοληθήκαμε με σχετικές δραστηριότητες την εβδομάδα που μας πέρασε. Η ιστορική αναδρομή ξεκίνησε με το παραμύθι «Ο γίγαντας και ο νάνος» που εισήγαγε τα παιδιά στο θέμα με πολύ απλό τρόπο. Εφόσον αναφερθήκαμε στα γεγονότα αναζητήσαμε και εντοπίσαμε στο χάρτη τις δύο γειτονικές χώρες, ποιος άραγε να είναι ο Γίγαντας και ποιος ο νάνος της ιστορίας μας; Είδαμε πως οι δύο χώρες είναι όντως πολύ κοντά, πως η Ιταλία είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα μας όπως ακριβώς και οι ήρωες του παραμυθιού. Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο πρωτοσέλιδα της εποχής και δώσαμε ψυχή στο εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό της Βούλας Παπαϊωάννου. Προσπαθήσαμε να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που απεικόνιζαν. Τι θα μπορούσαν να σκέφτονται; Πώς να ένιωθαν; Τι ήταν αυτό που τους απασχολούσε; Τι ιστορίες θα ακούγαμε αν οι φωτογραφίες μας μιλούσαν; Διαβάσαμε αληθινά γράμματα των στρατιωτών μας από το μέτωπο, γράψαμε το δικό μας γράμμα και στείλαμε το δικό μας δέμα, με αντικείμενα που έφεραν τα παιδιά από το σπίτι τους, στον γιό που πολεμά στα βουνά της Πίνδου. Δημιουργήσαμε την δική μας ομαδική κατασκευή «Το βουνό της Πίνδου και οι φαντάροι μας» και μέσα από φωτογραφίες και βίντεο της εποχής μιλήσαμε για τις κακουχίες, τα δεινά και τη δυστυχία που φέρνει ο πόλεμος. Γνωρίσαμε τον γνωστό πίνακα του Πικάσο «Γκουέρνικα». Προσπαθήσαμε να μαντέψουμε τι ήταν αυτό που θέλει να μας δείξει ο καλλιτέχνης μέσα από τον πίνακα του. Διαβάσαμε την ιστορία του πίνακα, αναλύσαμε κομμάτι κομμάτι αυτά που απεικονίζει, τον πόνο του πολέμου και φτιάξαμε και μείς την δικιά μας Γκουέρνικα. Μέσα από τα παραμύθια όπως « Η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο», «Οι καμπάνες που σταμάτησαν τον πόλεμο», «Το κανόνι της Ειρήνης» καταλάβαμε πως η ειρήνη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αγαθά. Ρωτήσαμε τα παιδιά πώς θα έμοιαζαν άραγε η Ειρήνη και ο Πόλεμος αν είχαν μορφή.. Ζωντανέψαμε τις σκέψεις μας στο χαρτί. Την Ειρήνη ως ένα χαρούμενο κορίτσι με ένα γαλάζιο φόρεμα που πάνω του έχει το σύμβολο της περιστέρι και γεμίζει αγάπη και ευτυχία σ΄όλη τη Γη και τον Πόλεμο ως ένα θυμωμένο αγόρι που κρατάει όπλα και σκορπάει παντού τη θλίψη και την κακιά του. Κατασκευάσαμε το δικό μας κανόνι της ειρήνης που μοιράζει απλόχερα την ευτυχία σ’ όλο τον κόσμο, κάναμε την δίκη μας αντιπολεμική αφίσα «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ». Γνωρίσαμε το σήμα της ειρήνης και το αποδώσαμε με κομμάτια παζλ, καπάκια , ρύζι και σχηματίσαμε την λέξη ειρήνη με κινητές καρτέλες. Τέλος διαβάσαμε το ποίημα το Γιάννη Ριτσου «Ειρήνη» και καταλάβαμε πως η Ειρήνη βρίσκεται σ΄απλά καθημερινά πράγματα… «….η Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει… Μονάχα αυτό!!!!»
