Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου `λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται…
Ιούλιος και βρισκόμαστε πια στη μέση του καλοκαιριού, του ελληνικού καλοκαιριού… Εμείς αφιερώσαμε αυτό τον μήνα σε έναν από τους σπουδαιότερους ποιητές αυτού του τόπου, στον ποιητή του Αιγαίου που με την απλοϊκότητα της γλώσσας, την χρήση πλούσιας ομοιοκαταληξίας, την μουσικότητα και τον έντονο ρυθμό αποτυπώνει όσο κάνεις άλλος την ατμόσφαιρα του ελληνικού καλοκαιριού. Ο λόγος φυσικά για τον βραβευμένο με νόμπελ λογοτεχνίας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Την αφόρμηση ενασχόλησης με το θέμα έδωσαν τα ίδια τα παιδιά τα οποία έδειξαν ιδιαίτερο ενθουσιασμό με το μελοποιημένο ποίημα Τα τζιτζίκια. Αποφασίσαμε λοιπόν να ασχοληθούμε περαιτέρω με την ποίηση, κυρίως τη μελοποιημένη, του Οδυσσέα Ελύτη. Ακούσαμε Το δελφινοκόριτσο, Τον κυριο μενεξέ, Την Ποδηλάτισσα, Το κοχύλι, Το τρελοβάπορο και φυσικά τα αγαπημένα μας Τζιτζίκια. Αφεθήκαμε στην όμορφη μουσική τους και προσπαθήσαμε να αναλύσουμε τους στίχους τους. Εντοπίσαμε τις άγνωστες λέξεις αναζητήσαμε την ερμηνεία τους και κάναμε υποθέσεις σχετικά με τις ιστορίες του κάθε ποιήματος. Ποιο να ήταν άραγε το Δελφινοκόριτσο; Που να βρίσκεται άραγε η Ποδηλάτισσα; Που ταξιδεύει το τρελοβάπορο; Τι χρώματα έχει ο κήπος του κύριου Μενεξέ; Γι άλλη μια φορά τα παιδιά μας εξέπληξαν με τις εύστοχες παρατηρήσεις τους. Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του ποιητή και ενθουσιαστήκαμε ιδιαίτερα με τα κολλάζ του. Γίναμε λοιπόν και μείς καλλιτέχνες και σαν άλλοι ζωγράφοι αφήσαμε την φαντασία μας να δημιουργήσει πίνακες ζωγραφικής βασισμένους στα ποιήματα του Ελύτη. Ψάξαμε το Αιγαίο και τα νησιά που αναφέρονται στον χάρτη της Ελλάδας, κατασκευάσαμε δελφίνια και μιλήσαμε για τον μύθο του πιο γνωστού Δελφινοκόριτσου, της γοργόνας Θεσσαλονίκης της αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τόσο πολύ μας ενθουσίασε που αποφασίσαμε να την δραματοποιήσουμε, σαν άλλοι δράκοι, γοργόνες και ψαράδες ξεδιπλώσαμε το ταλέντο μας γι άλλη μια φορά. Ο μήνας μας τελείωσε κάπως έτσι, η ποίηση σαν άλλο παράθυρο μας αποκάλυψε νέους ορίζοντες μας, μας υποσχέθηκε το παραπέρα… Η ενασχόληση μας με το έργο του Οδυσσέα Έλυτη θα συνεχιστεί και την επόμενη σχολική χρονιά… Η συνέχεια λοιπόν σε λίγους μήνες!!!!!!
Είμαι ένας απλός, καθημερινός,αισιόδοξος άνθρωπος. Αλλά δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα. Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά. Για να αποκαλύπτουν ορίζοντες. Για να υπόσχονται το παραπέρα. Για να λούζουν στο αληθινό φως τ’άδεια δωμάτια…
