Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το σχολείο μας γιόρτασε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (2 Απριλίου) με δράσεις εντός και εκτός σχολείου για όλους τους μικρούς μας φίλους, με κατασκευές, αναγνώσεις παραμυθιών, παιχνίδια λέξεων, κατασκευή ιστοριών και αφισών, επισκέψεις και εξωσχολικές δραστηριότητες.
Φέτος είχαμε δύο ξεχωριστές παρουσιάσεις παραμυθιών για τους μικρούς μας αναγνώστες, με στόχο να ενεργοποιήσουμε την παιδική τους φαντασία και να ενισχύσουμε την αγάπη τους για το βιβλίο.
Είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε την φιλόλογο και συγγραφέα Νάνσυ Χατζή στο χώρο του Λαογραφικού Μουσείου Κοζάνης για ένα απόγευμα φιλαναγνωσίας. Η Νάνσυ με το εικονογραφημένο παραμύθι της «Δεν Φοβάμαι Τίποτα» από τις εκδόσεις Ζήτη, μίλησε στα παιδιά για τους φόβους τους με τρόπο απλό και κατανοητό. Η σοφή πριγκίπισσα Στέλλα ακούει τους φόβους των παιδιών για τον κακό λύκο, τους γιατρούς και τα εμβόλια, τη νύχτα, την πρώτη μέρα στο σχολείο, την καθαριότητα, την καταστροφή του πλανήτη και δίνει απαντήσεις. Στο τέλος όλοι οι φόβοι έχουν καταρριφθεί και μπορούν όλα τα παιδιά να φωνάξουν «Δε φοβάμαι τίποτα».
Ο φόβος είναι ένα από τα βασικά συναισθήματα του ανθρώπου. Τον έχουμε βιώσει όλοι και ίσως συνεχίζουμε να τον νιώθουμε. Τι γίνεται, όμως, όταν τα παιδιά μας φοβούνται; Συνήθως τα παιδιά έχουν συνεχή φόβο που διατηρείται στη σκέψη τους, ακόμα και όταν δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος. Τότε ο φόβος γίνεται φοβία και οδηγεί σε υπερβολικό άγχος, κάνοντας την καθημερινότητά τους δύσκολη.
Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού οι μικροί μας φίλοι είχαν την δυνατότητα να φτιάξουν την δικιά τους ιστορία με πρωταγωνιστές μία ζέβρα και έναν ελέφαντα. Η ιστορία διαδραματίζεται στην χιονισμένη Κοζάνη.
Επισκεφτήκαμε επίσης την Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης και εκεί γνωρίσαμε τον συγγραφέα του παιδικού παραμυθιού «Η λίμνη των κύκνων», Περικλή Καφάση. Οι μικροί μαθητές εκτός από την αφήγηση του παραμυθιού, προσπάθησαν να δραματοποιήσουν την κίνηση των κύκνων με την βοήθεια του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και της ομάδας τέχνης και δημιουργίας «Εν Δυνάμει”.
Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες με βάση τα χρώματα και κλήθηκαν να φτιάξουν η κάθε ομάδα από μια ιστορία με βάση λέξεις που τα εντυπωσίασαν, γραμμένες σε χαρτάκια με μαρκαδόρο του χρώματος της ομάδας τους. Έτσι οι μικροί ηθοποιοί έφτιαξαν την δική τους ιστορία και την παρουσίασαν στους υπόλοιπους φίλους τους.
