Αποσαφηνίζοντας τα χαρακτηριστικά μιας «ιδιότυπης» διαταραχής.

Η εκλεκτική αλαλία είναι μία σπάνια αγχώδης διαταραχή. Τα παιδιά που την εμφανίζουν ενώ είναι ομιλητικά στο σπίτι, αδυνατούν να μιλήσουν σε δημόσιους χώρους, συμπεριλαμβανομένου και του σχολείου. Αυτή η συμπεριφορά συγχέεται συχνά με την πλήρη ανικανότητα για ομιλία ή με την εσκεμμένη άρνηση του παιδιού να μιλήσει. Παρακάτω παρουσιάζονται κάποιοι από τους πιο διαδεδομένους μύθους σχετικά με την εκλεκτική αλαλία.

Τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία έχουν τραυματιστεί ψυχικά ή έχουν κακοποιηθεί στο παρελθόν.

Ο συγκεκριμένος μύθος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος καθώς κάποιοι γονείς δεν αναζητούν βοήθεια για το παιδί τους από φόβο μην κατηγορηθούν για κακοποίηση. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει την εκλεκτική αλαλία με τα τραύματα. Τα παιδιά που παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη διαταραχή μιλούν άνετα στο περιβάλλον του σπιτιού, αλλά κυριεύονται από άγχος σε ευρύτερα κοινωνικά πλαίσια. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για μία πιθανώς κληρονομική διαταραχή, δηλαδή μία γενετική προδιάθεση εμφάνισης άγχους.

Η εκλεκτική αλαλία δεν είναι διαταραχή, παρά μόνο μία συστολή. Μεγαλώνοντας, τα παιδιά την ξεπερνούν.

Η εκλεκτική αλαλία είναι μία μορφή κοινωνικού άγχους που ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της απλής συστολής. Πρόκειται για μία ανικανότητα για παραγωγή ομιλίας που επηρεάζει τη ζωή και την πρόοδο του παιδιού. Παρά το γεγονός ότι τελικά κάποια παιδιά όντως ξεπερνούν τη συγκεκριμένη διαταραχή χωρίς θεραπεία, ίσως περάσουν αρκετά χρόνια αντιμετωπίζοντας σημαντικές δυσκολίες και χάνοντας δραστηριότητες που αντιστοιχούν στην ηλικία τους.

Τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία παρουσιάζουν δυσκολίες ομιλίας.

Παρόλο που κάποια παιδιά με εκλεκτική αλαλία, μπορεί όντως να παρουσιάζουν και καθυστέρηση στην ομιλία, στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο διαφορετικές διαταραχές. Πολλά από τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα ομιλίας ή κάποια μαθησιακή διαταραχή. Σε περιπτώσεις που τα παιδιά δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσουν με ενήλικες που δεν ανήκουν στο οικείο περιβάλλον τους, οι λεκτικές τους ικανότητες ίσως είναι δύσκολο να αξιολογηθούν.

Τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία είναι αντιδραστικά ή παρουσιάζουν στοιχεία χειριστικής συμπεριφοράς.

Η αντίληψη ότι τα παιδιά «επιλέγουν» την εκλεκτική αλαλία ήταν τόσο διαδεδομένη στο παρελθόν που για κάποιο διάστημα η εκλεκτική αλαλία ήταν γνωστή ως «επιλεκτική αλαλία» με κύριο αίτιο εμφάνισής της να θεωρείται η λανθασμένη ανατροφή του παιδιού. Στην ουσία όμως, η εκλεκτική αλαλία προέρχεται από κοινωνικό άγχος και αμηχανία και όχι από θυμό ή επιθυμία για κυριαρχία. Τα παιδιά τη βιώνουν ως αδυναμία να μιλήσουν. 

Αν τους γίνει σαφές ότι είναι απαραίτητο να μιλήσουν, τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία θα τα καταφέρουν.

Η πίεση να μιλήσουν προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανικανότητα στα παιδιά με εκλεκτική αλαλία. Αντίθετα, αυτό που χρειάζονται είναι παρεμβάσεις προκειμένου να μειωθεί το άγχος τους και ενθαρρυντική υποστήριξη σε κάθε τους προσπάθεια. Δίνοντας 5 επιπλέον δευτερόλεπτα στο παιδί για να απαντήσει σε μία ερώτηση μπορεί επίσης να αυξήσει τις πιθανότητες να ανακτήσει τη φωνή του.

Η εκλεκτική αλαλία είναι μία μορφή αυτισμού.

Όταν είναι αγχωμένα, τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία συχνά αντιδρούν με ελλιπή οπτική επαφή, κενή έκφραση ή άλλα είδη συμπεριφοράς που παραπέμπουν σε διαταραχές επικοινωνίας. Ωστόσο, η εκλεκτική αλαλία είναι διαφέρει ριζικά από τον αυτισμό. Τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού παρουσιάζουν ελλιπείς κοινωνικές δεξιότητες και δεξιότητες επικοινωνίας σε όλα τα περιβάλλοντα, ενώ τα παιδιά με εκλεκτική αλαλία είναι ιδιαίτερα αμήχανα όταν μιλούν σε ορισμένες περιστάσεις ή σε ορισμένα περιβάλλοντα.

Mετάφραση/ Προσαρμογή από: www.childmind.org